...

دوستت دارم را

من دلاویزترین شعر جهان یافته ام

این گل سرخ من است

دامنی پر کن از این گل که دهی هدیه به خلق

که بری خانه ی دشمن

که فشانی بر دوست

راز خوشبختی هر کس به پراکندن اوست

فریدون مشیری                                                       

ماهی نقره ای

به دور گردنم...

در میان تارهای سردرگم موهایم...

که شاید اصرار دارند اینگونه بمانند...

ماهی نقراه ای رنگ

دلتنگ نیمه ای است

که شاید اکنون در گوشه ای از جیب پیراهنت

یا جلوی آینه

از تنهایی بغض کرده

چه بی رحم بودیم

که برایشان جدایی خواستیم...

حکایت عشق

دو کفشدوزک، کمی دورتر از مادرشان،

در همان نزدیکی

در گوش یکدیگر

زمزمه ی عشق نجوا می کنند...

زیر گلبرگهای نسترن

گل رز کوچکی

از چشم همه پنهان است...

در گوشه ی دنج پاکت سرخ ولنتاین

دو قلب کوچک

یکدیگر را محکم در آغوش گرفته اند...

این حکایتِ عشق است

فقط تو میدانی از چه می گویم

اکنون

اکنون

گرمای آغوشت را

سوز سرمای تنهاییست

میشنوی...

که طنین دلنواز صدایت را

وحشت بی امان سکوت است ؟

میبینی...

که بوسه های شیرینت را

شوری اشک است و تلخی سیگار؟

آزادی

چه شبنم وار

می چشم نبودنت را

ومی دزدم  نگاه غمگینم را

از پدر...

آزادی برایم رهایی از او نیست

او خودِ آزادیست که نیست...

وحشت

اشکان

دیوانگی، عشق، غرور، ناباوری ...

به کدامین احساس میفروشی

آرامش مرا در آغوشت چنین ارزان؟

به کدامین خالق

آفریدی این وحشت را در من؟

وحشت از چشمانت، وحشت از بودن...

دلم تنگ است

می بخشم

می بخشم

قهر چشمانت را 

سبک سریت را

تمام افکارت را

می بخشم

شکستن عهدمان را

دل پر دردم را

حتی اشکهایم را

می بخشم

ساده پنداشتن سادگی هایم را

می بخشم

جسارتت را در تنها زن پنداشتنم

می بخشم

هر آنچه نبودنت در بودنم را

قایم باشک

پری قصه های فروغ

جایی در میان جلبک ها

با تو قایم باشک بازی می کند.

طنین نوای دلش را...

شاید از پس حباب ها...

جایی در خاطره ی موج هایت...

میشنوی؟

به همه ی ماهی ها و خرچنگ هایت بگو

دخترک همین اطراف است...

کرنش

میدانم

عشق بر دل اقیانوس موج میکند گاهی

چنان بی امان شاید

که امواج اقیانوس میشتابد

به هر آنچه واهی

بدان

پری کوچک غمگینت کرنش میکند

نه بر هر آنچه واهی

که بر موج هایت

عاشقانه

و تا بودن...

دوباره اقیانوس

آهای همه ی دوستای خوبم که خیلی وقت پیش برای اقیانوس و دخترک خوشحال بودین و نوشتین:

این اقیانوس هم خیلی خوبه . واسه ما هم میخره

خوش به حال دخترک... خوش به حال اقیانوس... خوش به حال این هر دو که همدیگه رو دارن...

نه دیگه ... به نظرم همه چیز سرجاشه .

kash in  roooz haye khosh hamishe bashe

به نظر من اگر اقیانوس و دخترک با هم دیگه  تمرهندی و آلوچه هم بخورند خیلی عالی میشه...

خوش به حالت که با اقیانوس چیز می خوری اون حتما دلش دریاست

حالا دخترک و اقیانوس توی یه روز بارونی بعد از یه عالمه دلتنگی روی پل بستنی و چیپس روغنی و آبنبات چوبی خوردن.... مرد من همیشه اقیانوسه، اقیانوس همیشه اقیانوسه...

بهانه

تمام دنیا هم برای جای دادن دلتنگی هایم کوچک است

او که به همین سادگی پرواز کرد

او که دور شد

او که گریخت

او که تنهایی ام را ندید...

اما به وسعت اقیانوس دلم برای اقیانوسی می تپد که تپیدن قلبم را ندید

که باور نکرد در این دنیای رنگ به رنگ

شاید دخترک یک رنگ است...

تو نبودی که یک رنگی ام را نظاره کنی

از چه بهانه میگیری... که فریادم از نامردیست؟

تنها گواه یک رنگی ام ...

قلب بی تابم در سینه و هر آنچه بر آن میگذرد

قلبم از سینه بیرون...گواه تو... یک رنگی ام از آن تو... و اما  من عزیزم...

بودن دوست داشتنی من

برای بودنم برای من بودنم برای هر آنچه بودنم شرمنده نیستم

هستم بودنم را دوست دارم

تو نظاره کن...

عشق، سیگار، پرواز

ماهی ها در آب به حباب ها نوک میزنند

من مینویسم

پسرک به همین سادگی خداحافظی میکند

و من این بار

پرواز میکنم

بال هایم را برای پرواز باز نمیکنم

بال ندارم

اما پرواز میکنم

دلم هوای آسمان دارد

مثل او.....

های تویی که میگماری پرواز مرگ است

پروازم را ببین تا دیگر به بالهای سوخته ام نخندی

و اما عشق....

میماند

تا ابد.... میماند

اشک مادرم را نمیخواهم... با او چه کنم؟

پدرم میشکند...شکستنش را نمیخواهم

پس با بالی که ندارم پرواز میکنم.

پرواز مرگ نیست... پرواز پرواز است... به سادگی این نوشته

به سادگی رخت بربستن محبت نگاهت را نظاره میکنم

چه سود؟

من دلم پرواز میخواهد

مثل دود سیگار

مثل بوی نان داغ

مثل سادگی هایم

اما من هنوز عاشقم....